Του Γιάννη Σταμούλη, έκδοσης ΕΑΠΣ 2013
Στο βιβλίο παρουσιάζεται μια σχεδόν άγνωστη πτυχή στην ιστορία του ελληνικού πυροσβεστικού σώματος. Μια πρώιμη «συνδικαλιστική δράση» των Πυροσβεστών με ξεχωριστή σημασία.
Οκτώβριος του 1935. Στην Αθήνα, σε μια εξίσου δύσκολη
οικονομικοκοινωνική συγκυρία, οι Πυροσβέστες, του νεοσύστατου
Πυροσβεστικού Σώματος, βιώνουν μια δύσκολη καθημερινότητα.
Εργαζόμενοι σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες, χωρίς κανένα σχεδόν εργασιακό δικαίωμα, με
πενιχρότατο μισθό και σχεδόν καμία ασφαλιστική ή συνταξιοδοτική πρόβλεψη.
Η αγανάκτηση όμως αρχίζει να ξεχειλίζει τον Ιούνιο του ίδιου έτους μετά από ένα
σοβαρότατο τραυματισμό, συναδέλφου κατά τη διάρκεια κατάσβεσης πυρκαγιάς, ο οποίος
μένει ανάπηρος, κρίνεται ανίκανος για εργασία και απολύεται από το Πυροσβεστικό Σώμα
χωρίς να δικαιούται σύνταξη ή ασφαλιστική κάλυψη.
Η είδηση ξεσηκώνει τους Πυροσβέστες των Αθηνών, οι οποίοι προχωρούν σε εκδηλώσεις
διαμαρτυρίας με αποκορύφωμα να οργανώσουν απεργία πείνας στις 28 και 29 Οκτωβρίου,
σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ευαισθητοποιήσουν την τότε κυβέρνηση της εποχής.
Η πράξη τους θα προκαλέσει ιδιαίτερη αίσθηση στην ελληνική κοινή γνώμη, αλλά θα περάσει
πολύς καιρός για να αποφασίσει η ελληνική πολιτεία να ασχοληθεί με το ζήτημα και να
θεσμοθετήσει ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα στο πυροσβεστικό προσωπικό.
Οκτώβριος 2013.
